Luisterboeken đ±
Ik heb de luisterboeken uitgevonden! Geweldig! Eigenlijk vond ik eerst een luisterboek luisteren niet echt âeen boek lezenâ . Het leek een soort van valsspelen. Zo dacht ik erover. Net zoiets als ik nooit een automaat zou willen rijden. âDas niet echt autorijden!â Ik wil kunnen schakelen.. dan rij je pas echt auto. Langzaam begint het me te dagen dat dit de grootste onzin is natuurlijk. Ik hou niet eens van autorijden! Wie weet rijd ik ooit toch een automaat en wil dan niets anders meer.
Zo ook met luisterboeken. Laura Hamer (FunnelGuru) gaf me de opdracht het boek âWillâ van Will Smith te gaan lezen. âJe kan ook het luisterboek nemenâ zei ze.
HmmâŠ. Misschien toch eens proberen? GEWELDIG! Nu âleesâ ik in een paar dagen een heel boek! Kijk, een echt papieren exemplaar in je hand hebben heeft ook echt wel wat. De heerlijke geur van het papier en de inkt (ik kom uit het drukkersvak), het knisperende geluid van het omslaan van de paginaâs. Het romantisch tafereeltje⊠boek, kop thee, bank, dekentje... is ook heerlijk.
Maar! Een luisterboek kun je de hele dag door âlezenâ. Fantastisch. Tijdens het wandelen met de hond, het koken, de afwasmachine in en uitruimen, de was ophangen. Wat ontzettend handig, zeg.
Terug naar Will
Een aantal mooie inzichten zitten in zijn verhaal. In het eerste hoofdstuk is het meteen raak. Ik zal niet het hele verhaal verklappen, maar Will en zijn broer moesten vroeger als klein kind elke dag helpen een muur te bouwen. Elke dag, dag in dag uit, weer of geen weer. Er moest een groot gat dichtgemaakt worden. Gewoon met de hand. Met cement in de weer, in emmers scheppen en steen voor metselen. Een gigantische klus die wel jaren ging duren. Die muur werd een onderdeel van hun leven. Die was er altijd en zou nooit afkomen. Zo leek het.
Een enorm obstakel die niet te overzien was, er was geen einde uitzicht en leek alsof zij tot hun dood bezig zouden zijn met het bouwen van deze muur. Op een dag waren Will en zijn broer het zat en probeerde in opstand te komen tegen hun vader. âDat kan toch niet?! Dit is niet normaal!â Brulden ze het uit. Â Waarop hun vader woedend werd en een baksteen uit WIllâs hand rukte:
âZet die muur uit je kop, er is helemaal geen muur. Er zijn alleen maar stenen. Het is jullie taak om deze steen perfect te metselen en daarna de volgende te pakken en die perfect te metselen en daarna de volgende. Hou je niet bezig met die muur. Jullie enige zorg is die ene steenâ
Als je je op de muur richt dan lijkt de klus niet te doen, eindeloos. Maar als je je op die ene steen richt dan is het veel gemakkelijker. Â De kwestie of iets mogelijk of onmogelijk is gaat over hoe je ernaar kijkt. Kijk je naar de muur of kijk je naar de baksteen?
Alles werkt zo. Deel je ogenschijnlijke onmogelijke doelen op in afzonderlijke hanteerbare stappen. Dan lukt het je! En hoef je je enkel bezig te houden met die ene stap.
Gewoon doorgaan. Altijd! Geen zin? Metsel een steen. Tegenslag. Metsel toch een steen. Kleine gemakkelijke stappen brengen je uiteindelijk bij een groter doel.
Ondernemen gaat niet vanzelf. I know. Coaches of guruâs die beweren dat je met zijn of haar methode moeiteloos mega rijk gaat worden daar geloof ik niks van. Je zult een âmuurâ voor ogen moeten hebben en deze steen voor steen gaan bouwen. Ook als je geen tijd hebt, ook als je het even moeilijk hebt, ook als je ff echt geen zin meer hebtâŠ. Doorzetten. Steen voor steen.
Alleen dan is een doel wat wellicht onmogelijk lijkt te halen. Go go go!
Dat doel is voor iedereen anders. Kan voor de een gemakkelijker zijn dan voor de ander. Maar weet jeâŠ.. dat maakt helemaal niet uit! Zolang jij je het maar ik behapbare stappen weet te hakken en gewoon doorgaat. Stapje voor stapje.
Een bijzonder mooie les van een vader aan zijn kinderen. En natuurlijk klinkt dit niet nieuw. We weten het eigenlijk diep van binnen allemaal wel. Alleen vergeten we het soms. Wat ik mooi vond aan dit hoofdstuk van het boek is de bewustwording dat ik mijn klanten laat zien op welke baksteen zij zich enkel maar hoeven te richten. Ik hak (onbewust) een groot project in stukjes voor mijn klanten. Voor mij is die muur een makkie. Ik weet al precies hoe die eruit komt te zien, hoeveel stenen je nodig hebt, waar die komt te staan, hoe hoog de moet worden, hoelang het duurt voordat die af is etc etc.
De opdrachtgever heeft geen idee! Die weet alleen maar dat er een soort van een muur moet komen. Maar waar, hoe, op welke manier, hoeveel stenenâŠ.. geen idee!
Dit is eigenlijk precies wat ik doe. Daar help ik jou mee. Ik reik je de steen aan en vraag je enkel deze steen perfect te metselen. Om vervolgens jou de volgende steen aan te reiken. En de volgende en de volgende.
Ik bouw de fundering, heb de bouwtekening in mijn hoofd en help je die muur te bouwen.
Een van de meest voorkomende âmurenâ die ik elke dag metsel is het maken van een online academy, een membersite, een online leeromgeving, je online programmaâŠnoem het zoals je het wilt noemen.Â
Een hele klus waar veel bij komt kijken.
- Hoe krijg ik de juiste structuur?
- Welke tools heb ik nodig? etc.
Ik ga je helpen!
Om deze klus behapbaar te maken heb ik een mini e-course voor je ontwikkelt waarin je in 5 stappen leert hoe jij je eigenlijk online programma kan maken.
Geheel gratis! Check deze pagina om âm aan te vragen: https://heleenverkerk.nl/gratis-online-programma-maken/
Ik ben heel benieuwd wanneer jij start met het metselen van je eerste steen.
Veel bouwplezier,
Liefs, Heleen
